พระพุทธเจ้าเป็นและเป็นหนึ่งในบุคคลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ทั้งหมด คำสอนของพระองค์มีผู้คนติดตามมากกว่า 500 ล้านคน ใครคือผู้กำหนดประเพณีทางศาสนาที่น่าทึ่งและซับซ้อนนี้ให้เคลื่อนไหว? พระพุทธเจ้าเป็นภาพแห่งความสงบและการไตร่ตรอง และนี่คือภาพของมนุษย์ที่สงบและครุ่นคิดที่ดึงดูดผู้คนมากมายมาที่พระพุทธเจ้ามานานหลายศตวรรษในเอเชียและแน่นอนในสภาพแวดล้อมของเราเองในปัจจุบัน พระพุทธเจ้ามีหลายรูปแบบ แต่ภาพคลาสสิกคือรูปของคนที่สงบและครุ่นคิด พระพุทธเจ้ามักถูกพรรณนาว่านั่งสงบนิ่งมาก

พระพุทธเจ้าในอดีตเราแค่มีข้อเท็จจริงบางอย่าง

เขาเกิดในตระกูลของกษัตริย์สุทโธทนะและราชินีมายาเมื่อประมาณปี 563 ก่อนคริสตศักราชในอนุทวีปอินเดียซึ่งปัจจุบันตั้งอยู่ในเนปาลตอนใต้ เขามักถูกเรียกว่าศากยมุนีซึ่งหมายถึง “ปราชญ์ของศากยมุนี ข้อเท็จจริงเหล่านี้มีความสำคัญ เพราะพวกเขาบอกเราว่าพระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์จริงๆ เช่นเดียวกับคุณและฉัน แต่พวกเขาไม่ได้บอกอะไรเราเกี่ยวกับคำสอนหรือบุคลิกภาพของพระองค์ หากต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา เราต้องมองเขาด้วยสายตาชาวพุทธ มีเรื่องราวมากมายที่พรรณนาถึงพระพุทธเจ้าและวิธีการปฏิบัติตน

เรื่องที่ข้าพเจ้าชอบที่สุดคือเรื่องขององคุลิมาล เขาเป็นพระที่มีชื่อหมายถึง องคุลิมาลเป็นนักเรียนประยุกต์ที่กระตือรือร้นที่จะเอาใจครูผู้ยากไร้ มากเสียจนทำให้เขาเกิดความอิจฉาริษยาของเพื่อนร่วมชั้น พวกเขาไปหาครูและเริ่มเล่าเรื่องราวที่ไม่น่าดึงดูดนักทำให้จิตใจของเขาเป็นพิษ ครูตัดสินใจแก้แค้นองคุลิมาลโดยโทรหาเขาแล้วพูดว่า พระพุทธเจ้ามีค่าตอบแทนอีกที่ฉันคาดหวังจากเธอ ก่อนที่ฉันจะให้คำสั่งสอนครั้งสุดท้ายแก่เธอ องคุลิมาลย่อมยอมทำทุกอย่างฉันต้องการให้คุณนำนิ้วของคนนับพันที่คุณฆ่ามาให้ฉัน จากนั้นฉันจะให้คำสั่งสุดท้ายแก่คุณ

เริ่มฆ่าผู้คนและรวบรวมนิ้วของพวกเขา

ตอนแรกเขาแค่ซ่อนพวกมันไว้ในป่า แต่ในที่สุดเขาก็เริ่มคลายมัน ดังนั้นเขาจึงรวบรวมพวกมันไว้ในพวงมาลัยที่คล้องคอของเขา พระพุทธองค์ทรงทราบแล้ว เขาตระหนักดีว่าเมื่อถึงเวลานี้ องคุลิมาลจากไปมากจนเขาจะฆ่าแม่ของเขาเองเพื่อเอานิ้วของเธอไป พระพุทธเจ้าจึงเสด็จเข้าไปในป่าเพื่อนำพระองค์ให้พ้นจากชีวิตนี้ พระพุทธเจ้าทรงเดินช้า ๆ บนเส้นทางผ่านป่า องคุลิมาลออกไปเห็นพระองค์เสด็จมา เขาเริ่มวิ่งไปจับเขาและขโมยนิ้วของเขา แต่ในขณะที่เขาไล่ตามพระพุทธเจ้าผ่านป่า แต่อย่างใดพระพุทธเจ้าก็สามารถที่จะเหินนำหน้าองคุลิมาลได้เพียงก้าวเดียว

อย่างประณีตบรรจง พระพุทธเจ้าทรงหันกลับมาตรัสว่า องคุลิมาล เราหยุดแล้ว ทำไมยังไม่หยุดเล่า  กล่าวว่า: “คุณไม่ได้หยุด ทุกครั้งที่ฉันพยายามจับคุณ คุณจะหลุดเข้าไปในพุ่มไม้ ข้าหยุดเหตุแห่งการตายและการเกิดใหม่ทั้งหมดแล้ว ทำไมเจ้ายังไม่หยุดเล่า” และเมื่อถึงจุดนี้ องคุลิมาลก็หวนกลับไปเป็นศิษย์เก่าที่เคยเป็น ได้กราบแทบพระบาทของพระพุทธเจ้า ทรงหลั่งน้ำตา ขอเรียนให้ทราบถึงความหมายของการตายและการเกิดใหม่ ตัวเขาเองสามารถเริ่มคลี่คลายวงจรแห่งความทุกข์ที่เขาใส่เข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจได้อย่างไร เขายังคงเป็นหนึ่งในสาวกยุคแรกที่โดดเด่นของพระพุทธเจ้า